Jan Lorentowicz, krytyk teatralny i publicysta pisał w 1934 roku, że „fenomenalny żywot Wacława Sieroszewskiego jest najciekawszym i najbardziej przejmującym jego utworem”. Kim był zatem Sieroszewski, nazywany przez swoich przyjaciół „Sirko”, a przez przeciwników „strasznym dziaduniem”?